Περί φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης…

 

 Περί φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης…

Τώρα αυτήν την εποχή που πολύς κόσμος εορτάζει το θρησκευτικό δωδεκαήμερο παρατηρείται ένας οργασμός δραστηριοτήτων τόσον ατομικά όσον και συλλογικά. Γίνονται πολλές ετοιμασίες κυρίως για το στρώσιμο ενός φανταχτερού εορταστικού τραπεζιού όπως και επισκέψεις σε καταστήματα δώρων και παιχνιδιών που μοιράζονται ή και ανταλλάσσονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα ευφορίας.

Σε οικογενειακό επίπεδο είναι βέβαια και μια ευκαιρία να βρεθούμε από κοντά με αγαπημένα πρόσωπα που ενδεχομένως ζουν και εργάζονται μακριά μας. Εδώ στην συγκεκριμένη εκδήλωση ουδέν μεμπτό.

Όμως σε έξαρση βρίσκεται και μια άλλη εκδήλωση που παύει με το τέλος των εορτασμών για μια πολύμηνη περίοδο δλδ του χρόνου. Είναι όλες αυτές διάφορες κινήσεις που αποσκοπούν στο να απαλύνουμε δυσάρεστες καταστάσεις που βιώνουν πάρα πολλοί συμπολίτες μας. Τώρα σκεπτόμαστε τους φτωχούς αναξιοπαθούντες πονεμένους αρρώστους νηστικούς άστεγους και πλήθος άλλων ανθρώπων που υποφέρουν. Ως δια μαγείας μας καταλαμβάνει το αίσθημα της φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης που απουσιάζει για έναν ολόκληρο χρόνο.

Επισκέψεις συλλόγων σε νοσοκομεία γηροκομεία και σε πλήθος δομών μέσα σε θρησκευτική διάθεση και κατάνυξη. Και αφού εκτελέσουμε κι αυτό το καθήκον γεμάτοι ικανοποίηση και αυταρέσκεια για τις καλές μας πράξεις και αυθυποβαλλόμενοι ως σωστά και πιστά ενεργούντα μέλη του θρησκευτικού δόγματος προχωράμε στον δρόμο μας αλλά οι άστεγοι παραμένουν στον δρόμο, οι νηστικοί ψάχνουν τροφή στους κάδους, οι φτωχοί δεν έχουν θέρμανση και ένδυση για τα παιδιά τους πόσον μάλλον για παιχνίδια, οι άρρωστοι στοιβάζονται σε υποτυπώδεις μονάδες υγείας κι όλα καλά.

Το θρησκευτικό δωδεκαήμερο της φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης. Η έκρηξη της υποκρισίας και υστεροβουλίας. Ναι έτσι εγώ το βλέπω και το κρίνω και είναι δικαίωμα μου να το εκφράσω. Σκοπός μου δεν είναι να κατηγορήσω κανέναν αλλά ίσως δώσω μια ευκαιρία να μπορέσουμε να δούμε από μια άλλη οπτική τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει όλα αυτά που σαν χαράγματα έχουν εγκατασταθεί στην συνείδηση μας και πως όλοι αυτοί για τους οποίους ενδιαφερόμαστε με οποιανδήποτε εκδήλωση μας δεν θα είχαν ανάγκη της φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης.

Συμπερασματικά:

Αν υπήρχε δίκαιη και σωστή πολιτεία δεν θα ζούσαμε αυτήν την τραγική κατάσταση. Αν ως υπεύθυνοι πολίτες ωθούσαμε το κράτος να αναλάβει την απαιτούμενη φροντίδα για τις ομάδες εκείνες που όντως βρίσκονται σε δυσχερή θέση, αν οι θρησκευτικοί προύχοντες δεν μάζευαν θησαυρούς, αν εμείς οι ίδιοι γίνουμε επιτέλους ΑΝΘΡΩΠΟΙ η εκ των υστέρων φιλανθρωπία και ελεημοσύνη δε θα έχουν θέση σε μια πολιτεία δικαίου.

Η Ελλήνων Συνέλευσις δια των προγραμματικών δηλώσεων που κατετέθηκαν και εγκρίθηκαν από τον Άρειο Πάγο με έναν μακροσκελή κατάλογο χρηματοδοτήσεων τοποθετήσεων και δράσεων δίνει στην φιλανθρωπία την σωστή έννοια της λέξεως και εξαλείφει την υποκριτική ελεημοσύνη.

Υ.Γ 1

Φιλανθρωπία: Τέχνη να μετατρέπεις τους ανθρώπους σε ευγνώμονες ζητιάνους εις βάρος των οποίων παρασιτείς.

 Υ.Γ 2

Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν μπορούμε να ταΐσουμε τους φτωχούς αλλά ότι δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους.

 Χρήστος Κράγιας

https://esykpddm.blogspot.com/2022/12/blog-post_23.html?m=1&fbclid=IwAR2T6q30w0MzsYUu7clYvUpgF0aJQHa1DHHFKcfbCglGRafHPwkHi9Nmpzc